Atlas of the Heart, Brene Brown
Życie nie jest kwestią unikania burz, lecz uczenia się, jak tańczyć podczas deszczu.

Avatar
5 ”min”

Dziś o emocjach, ich akceptacji

i  jednej z książek moich ulubionych ostatnio autorek: Brene Brown.

Każda z nich wniosła dużo wartościowych przemyśleń w moje życie.

Nie inaczej było z „Atlas of the Heart” (dla osób, które wolą czytać po polsku – jeszcze nie ma tłumaczenia, ale jestem pewna, że lada dzień będzie).

Atlas oparty jest na badaniach i osobistych doświadczeniach B.B. w dziedzinie wrażliwości. Główna myśl przewodnia książki dotyczy potrzeby zgłębiania i zrozumienia własnych emocji oraz budowania dzięki temu bardziej autentycznych i głębszych relacji z innymi ludźmi.

B.B. zachęca nas do poznawania i akceptowania swoich emocji, także tych trudnych.

Jednocześnie pokazuje, jak te emocje wpływają na nasze działania i zachowania w różnych obszarach życia.

B.B zachęca do poszukiwania w nas samych wrażliwości, autentyczności i empatii, zarówno wobec siebie, jak i wobec innych.

„Emocje są mapą naszego wewnętrznego świata; są kompasem wskazującym nam drogę do autentyczności i prawdy. Bez zgłębiania i zrozumienia naszych emocji nie możemy budować prawdziwych i głębokich relacji z innymi ludźmi” – pisze B.B.

Autentyczność nie jest o tym, by być perfekcyjnym.

Chodzi o pokazywanie się światu w pełni, nawet wtedy, gdy to oznacza bycie „niewygodnym” dla innych.

To odwaga, by być sobą bez żadnych masek i udawania, że jesteśmy kimś innym.

To piękno, które wynika z bycia prawdziwie sobą. Zamiast starać się być perfekcyjnymi czy spełniać oczekiwania innych, B.B. zachęca nas do pokazywania naszej autentycznej natury światu.

Ten cytat B.B. trafił zaś najbardziej do mojego serca w trakcie lektury:

„Życie nie jest kwestią unikania burz, lecz uczenia się, jak tańczyć podczas deszczu. To nie o to chodzi, by unikać w życiu trudności czy niepowodzeń, ale o to, jak z nich wyjść, jak się podnieść i kontynuować swoją podróż. To odwaga do stawienia czoła trudnościom i elastyczność, aby dostosować się do zmian.”

Kontynuujmy więc naszą podróż, czasem tańcząc w deszczu, ale zawsze będąc blisko siebie.