Uczmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą.
Nie da się w okolicy 1 listopada chociaż na chwilę nie popaść w zadumę nad przemijaniem. W różnych wymiarach naszego życia.
Ja dziś napiszę o ludziach. Tych, którzy wchodzą i wychodzą z naszego życia. Czasem są na chwilę. A czasem zostają na dłużej.
Im jestem starsza, tym bardziej staję się uważna na tu i teraz. I uczę się doceniać każdą chwilę spędzaną z drugą osobą. Traktować ją jako niepowtarzalną, a każde spotkanie jako wyjątkowe. Nawet, jeśli jest na chwilę.
I oczywiście to wcale nie jest takie łatwe. Bo czasem jednak nasze zabieganie, troski i okoliczności utrudniają nam takie bycie uważnym na drugiego człowieka. Czasem tracimy czas na obrażania, dąsy, fochy… Jednak w perspektywie czasu takie zachowania są tylko stratą czasu.
Bo przecież wszystko w życiu przemija. I może świadomość właśnie takiej nietrwałości uczy mnie dziś bardziej niż kiedykolwiek doceniania wszystkich spotkań.
Wiedząc, że każde jutro jest dla mnie tajemnicą.
Odkładanie na potem jest pewnie łatwiejsze. Na wieczne „kiedyś”: kiedyś powiem, kiedyś zadzwonię….Ale czy mamy pewność, że zawszę będzie czas na to „kiedyś”?
Ja coraz częściej myślę, że jednak tej pewności nie mam. Więc uczę się nie odkładać. Przepraszać. Być. By nie żałować.
Nie czekać na odpowiedni moment, na lepsze warunki, na lepsze jutro.
Życie uczy nas jednej rzeczy – jutro nie jest nam obiecane. Każdy dzień, każda chwila, która przemija, to dar. Dlatego nie warto odkładać tego, co naprawdę ważne.
Warto zacząć już teraz.
Powiedz bliskim, że ich kochasz, zrób coś, co sprawia im radość. Bądź życzliwy dla wszystkich. Bądź wdzięczny. Nie czekaj na „lepszy moment,” bo ten moment jest teraz.
Nie czekaj na jutro, bo może go nie być.
Życie jest kruche, ale jednocześnie piękne. Każdy dzień to niepowtarzalna okazja, by cieszyć się tym, co mamy i tworzyć to, czego pragniemy.
Dlatego nie warto odkładać życia na później.
Nigdy nie jest za późno na bycie wdzięcznym i życzliwym tu i teraz.
To jest nasza podróż, nasza historia, nasze życie.
Uważności w zadumie nad przemijaniem Wam życzę w tym tygodniu.