Pytam przewrotnie, nawiązując do tytułu książki, o której dziś napiszę.

Dlaczego nie możemy spać? „Why We Can’t Sleep: Women’s New Midlife Crisis”.

Ada Calhoun próbuje odpowiedzieć na to pytanie. Zajmuje się tematem doświadczeń kobiet w średnim wieku, tworząc kompleksowy portret wyzwań, z jakimi borykamy się dziś my, kobiety po 40-ce.

Książka, mimo, że opisująca społeczeństwo amerykańskie, daje też wiele trafnych obserwacji generalnie pokolenia kobiet dorastających w latach 80-tych. Śmiałam się i płakałam na zmianę, widząc oczami wyobraźni obrazki z własnego życia, które z dystansu wyglądają czasem naprawdę zabawnie.

Calhoun analizuje presję, z którą kobiety wchodzące w wiek średni (nie lubię tego określenia, wolę „przełom środka życia”) mierzą się na co dzień. Od gigantycznych oczekiwań społecznych dotyczących wyglądu i zachowania, przez zmiany hormonalne i ich wpływ na samopoczucie, po trudności w utrzymaniu równowagi między życiem zawodowym a osobistym. Omawia także konsekwencje rewolucji seksualnej i feministycznej, które, mimo że przyniosły wiele korzyści, pozostawiły nam też wiele nierozwiązanych problemów.

Miało być tak pięknie (ile z nas uwierzyło w bajki?), a wyszło jak zwykle.

Jednym z najważniejszych tematów jest koncept „kryzysu wieku średniego” u kobiet. Calhoun analizuje, w jaki sposób tradycyjne definicje tego kryzysu, oparte na męskim doświadczeniu, w ogóle nie odzwierciedlają naszej rzeczywistości.

Dla nas przełom środka życia manifestuje się często jako poczucie utraty lub poszukiwanie spełnienia w życiu. No na zakręt nas często wyrzuca.

Calhoun podkreśla też znaczenie dzielenia się wspólnymi doświadczeniami, wzajemnej pomocy oraz solidarności między kobietami. To we wspólnocie jest moc, wsparcie, zrozumienie i siła. Amen.

Książkę polecam. Fajnie zobaczyć siebie w takim socjologicznym lustrze. Nie ma jej jeszcze po polsku, ale pewnie niedługo będzie.

Śpijcie spokojnie (i śnijcie pięknie).