No waśnie, bez czasu nie ma relacji.

To, że relacje są fundamentem naszego życia, dają nam poczucie przynależności, uczą empatii i pozwalają się rozwijać, wiemy. Jednak bliskość nie tworzy się sama z siebie, ani przez teoretyzowanie o tym, jak bardzo ważni są dla nas inni ludzie.

Aby relacje mogły rzeczywiście przynosić nam wartość, musimy świadomie poświęcać im naszą uwagę i czas.

A w dzisiejszym świecie pełnym wiecznego pośpiechu i mediów społecznościowych, łatwo jest zapomnieć, jak ważne jest realne, fizyczne bycie z drugim człowiekiem. Wirtualne interakcje mogą chwilowo zaspokajać nasze potrzeby, ale nie zastąpią prawdziwej obecności, spojrzenia w oczy, rozmowy czy dotyku. W rzeczywistości tylko te prawdziwe, codzienne gesty tworzą głębokie więzi. To one budują zaufanie, intymność i poczucie wspólnoty.

Chcąc mieć bliskie relacje, musimy więc znaleźć czas, nawet gdy wydaje się, że nam go brakuje. Nierzadko oznacza to świadomą rezygnację z czegoś innego (pracy, odpoczynku, własnych ambicji). Bo choć to inne pewnie też jest ważne, to jednak relacje są tym, co daje nam poczucie pełni życia i pomaga zachować równowagę psychiczną.

Sama wiem, że nie jest łatwo znaleźć czas na spotkania w realu, zwłaszcza w momentach, gdy różne obowiązki nas przytłaczają. Ten rok mam wyjątkowo zajęty, a mimo to staram się nie zaniedbywać relacji. I choć nie jest to łatwe, to jest warte każdej chwili. Bo w dłuższej perspektywie to właśnie bliscy nadają życiu głębszy sens.

Zamiast więc dać się dziś pochłonąć przez codzienny chaos i złudne poczucie „bycia w kontakcie” przez social media, weź telefon, zadzwoń do bliskiej osoby i zaproponuj spotkanie.

Nawet krótka kawa może mieć większe znaczenie niż wszystkie smsy świata. Czas i uwaga to najcenniejsze, co możemy ofiarować innym.

To jak? Dzwonicie?