Czy zdarza Ci się tracić panowanie nad sobą? Wybuchać gniewem, a potem tego żałować? A może zamykasz się w sobie, nie pozwalając nikomu zobaczyć, co naprawdę czujesz? Dusisz emocje, odkładasz je „na później”, aż nagle… wybuchasz lub odczuwasz przytłaczającą pustkę?

A co, jeśli kontrola emocji nie oznacza ich tłumienia, lecz umiejętność przepuszczania ich przez siebie – bez walki, ale i bez ucieczki?

“Im głębiej smutek żłobi wasze wnętrze, tym więcej pomieści ono radości.” – Kahil Gibran

Chcesz odczuwać pełnię szczęścia? Musisz zaakceptować także trudne emocje. Niestety. Nie możesz doświadczyć prawdziwej radości, jeśli boisz się smutku. Nie poczujesz spełnienia, jeśli unikasz frustracji. No i co ważne, emocje przychodzą i odchodzą – każda ma swoją rolę.

Emocje to nie wróg, a drogowskaz

Czasem wydaje się, że lepiej byłoby je stłumić, by uniknąć bólu. Ale im bardziej próbujesz kontrolować emocje poprzez ich wypieranie, tym bardziej się nasilają. Zamiast je tłumić, naucz się je odczytywać.

• Gniew – Twoje granice zostały przekroczone. To sygnał, by je wyznaczyć
• Smutek – być może coś dla Ciebie ważnego odeszło. Co to było? Może warto się temu przyjrzeć?
• Strach – pokazuje, gdzie jest Twoja strefa wzrostu. Może skrywa się w nim coś, co warto przepracować?
• Zazdrość – często wskazuje na nasze ukryte pragnienia. Zamiast się jej wstydzić, zapytaj: Co mi mówi o moich marzeniach? Jak mogę ją przekuć w działanie?

To Ty decydujesz, jak reagujesz.

Co zrobić, by emocje Cię nie przytłaczały?

• Zaakceptuj je. Nie walcz – zauważ je i pozwól im być.
• Nazwij je. Czasem samo określenie „czuję smutek” daje ulgę.
• Nie oceniaj siebie. Nie ma złych emocji – każda ma swoje miejsce.
• Daj im przestrzeń. Napisz, porozmawiaj, wytańcz je – znajdź swój sposób.

Gdy przestaniesz się bać swoich emocji, odkryjesz w nich swoją siłę.

No i wiem. Tak, tak. To wcale nie jest łatwe. Ale warto zacząć się uczyć.